《大兄斋头著水仙一盂早春作花甚精媚兄弟对玩因留不得诗状其景》拼音版

清代王浩

xiōngzhāitóuzheshuǐxiānzǎochūnzuòhuāshénjīngmèixiōngduìwányīnliúshīzhuàngjǐng--wánghào

xiǎozuòmèngkuàiránjiànhánhuāgòngchǐchūnzuòshíshēng

dōngfēngyǒubǎihǎojiāngyànqíngshāhuánhuánshénláiluóxié

luánjīn姿fányàn齿chǐwèishìshānrénxīnjiǎncáichūtiānjiā

āxiōngkěnránmíngcháshíniànfánxiōngbàoduìlǎo

láiguīzuòqiànshēnwǎnqíngfàngshōufànzhāixīnyìngliǎnxiá

píngshēngjiānghǎixìnglínshìyǒujǐnshēngdòujiānyòngfānghuá

ānxièbiǎnzhōuqīngdiàochēményǒngtángbáishǒutànjiē

王浩简介

唐代·王浩的简介

王浩(1894--1923),字然甫,一字瘦湘,江西南昌人。诸体俱工,宗奉宋贤,以七律见长。陈散原评谓:“吐弃凡近,多骨重神寒之作,力追山谷,笔端可畏,然间有摹拟太似处。”有家藏钞本《思斋集》。

...〔 ► 王浩的诗(65篇)