《和范孙闲行溪西得梅数花韵》拼音版

宋代杜知仁

fànsūnxiánxíng西méishùhuāyùn--zhīrén

hánméirénsuìwénhuì

shàngwèizhīfánzuì

wǎnnǎishīshānlíngwèizuì

zhìshēnfēngyuèshàngchūxiāngwài

jiàyánjuéchùhuàizhīwěidiānpèi

xuánzhézhúduànjiànqiángbìngguì

qióngjiāojǐnguòshìmiǎobèi

yǎnhǎoyānyǒushēnshì

yíngzhǎnghuāwèishí

suìruòtiānxiàchūntóudùnshēng

shǔguānzhīxiémèi

gǎnwēiyángláishàngjiānbīngzhì

jiéshùguǒzàipiāolíngchū

zhèngkǒngsuìhánhuòwèishízhěkuì

杜知仁简介

唐代·杜知仁的简介

宋台州黄岩人,字仁仲,号方山。杜弟。少为诗文,有奇才。既而弃去,研习六经、《论语》、《孟子》,考论一时诸儒风旨。宗仰朱熹之学。于《礼》、《易》、《诗》多所论述,未及成书而卒。有诗文多卷。

...〔 ► 杜知仁的诗(1篇)