《念奴娇 登子招同铁厓循蜚古狂饮采友堂坐有张较书》拼音版

明代曹溶

niànjiāodēngzizhāotóngtiěxúnfēikuángyǐncǎiyǒutángzuòyǒuzhāngjiàoshū--cáoróng

liáncháohuāxièmínghuāqiángliúchūntóngzhùjuànshūjīndàidòulánbiānjiù

zhǎnchuánshāngxiāngchénànkuàishìhúnruǎnxiāngshípiāolíngháifāngshù

bànqiāocányǐnghuáichùshāngxīnchùtángxià湿shīyúnfēitángshàngměirénqīngshǔ

qiǎndàizhuānghéngchǔtàijiǎnzhúyīnqínxiānránxiàotáogōngguī

曹溶简介

唐代·曹溶的简介

(1613—1685)明末清初浙江嘉兴人,字秋岳,一字洁躬,号倦圃,别号金陀老圃。明崇祯十年进士,官御史。清顺治元年,授原官,后屡起屡踬,至广东布政使,降山西阳和道,以裁缺去官。工诗。富藏书。有《刘豫事迹》、《静惕堂诗集》、《静惕堂词》、《倦圃莳植记》等。

...〔 ► 曹溶的诗(228篇)